InspirasI

Kamis, 02 Juli 2020


LELAKONE WONG URIP

Dalan urip sing sarwo mulus lan lurus kuwi ora ono, mesthi ono tikungan, tanjakan kadangkolo ugo ngadepi watu sandungan lan sakwernane eri kang dadi alangan,senajan mengkono kito kudu tetep setyo budyo ngenut laku kang dadi garise lelakon.

Urip sakdermo nglakoni, uripsadermo urip paringane sing gawe urip, waton tenanan nglakoni urip bakale ono pitulungan seko sing gawe urip.

Langit sing tanpo mendung kuwi ora ono. Segara sing tanpo ombak iku ugo ora ono. Semana ugo katresnan sing tanpo pacoban iku ugo ora ono.

Ing bab opo wae,opo-opo sing ngluwihi wates iku dadine kurang becik.. luwih-luwih ing bab katresnan. Sayang/tresno kuwi becik, nanging yo kudu biso ngukur/naker sepiro pantese supoyo biso dadi  becik sekabehane, ora mung biso ngukur kanggo kabecikane dhewe..

Dadi wong dewoso iku pancen angel, nanging angel ora ateges ora biso.. kabeh butuh laku, butuh niat, butuh proses, ora mung jumedul seko karepe dhewe. Mula kito kudu biso olah roso/nimbang roso..kanthi mapanake roso banjur kelair ing pangucap kang adem,kepenak dirungokake,biso ditompo lan gawe becik sekabehane.

Sing uwis yo wis.. ora perlu digethuni.. ayo sing becik digoleki..... Dewoso kuwi ora mapan ono ing umur nanging mapan ono ing landepe pikir lan roso..... Banjur biso mapanake patrap lan pangucap.....Pepeling


Tidak ada komentar: